کد مطلب:152186 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:190
سوگند دروغ شیعه
شخصی از اهل سنت، از یك شیعه مبلغی طلبكار بود و هر چه طلب خود را از وی مطالبه می كرد، آن فرد شیعه بدهی خود را نمی پرداخت و حاشا می كرد. آن دو با هم مشاجره زیادی داشتند تا كار به اینجا كشیده شد كه مرد سنی گفت: باید این آقای شیعه به درگاه حضرت اباالفضل العباس علیه السلام (در شهر لكنهو هند) برود و دست به علم مبارك حضرت ابوالفضل العباس علیه السلام بگذارد و بگوید كه من مقروض نیستم، تا من از طلب خود صرفنظر كنم.
بدهكار حاضر شد به درگاه برود و قسم یاد كند كه به فرد سنی بدهكار نیست، و پیش خود می اندیشید كه: من شیعه هستم، و او سنی است. بنابراین حضرت علیه السلام قضاوت را به سود من انجام خواهند داد! مرد سنی باز تكرار كرد كه اگر او دست به علم بگذارد و بگوید من مقروض نیستم، من هم از تعقیب وی خودداری می كنم.
همسر مرد بدهكار به شوهرش گفت: «خیر، این كار را نكن، صلاح نیست!» ولی او نپذیرفت و به زنش گفت: حضرت ابوالفضل العباس علیه السلام هیچ وقت شیعه را در مقابل سنی سرافكنده نخواهد ساخت.
بالأخره مرد شیعه به درگاه حضرت ابوالفضل العباس علیه السلام رفت و دست به علم مبارك گذاشت و به دروغ گفت: من به این مرد سنی بدهكار نیستم و پولی از وی نگرفته ام. وقتی از آنجا برگشت هنوز به صحن مبارك درگاه و به كنار حوض نرسیده بود، كه پسرش را صدا زد و دست خود را بر كتف او گذاشت و آهسته به راه افتاد بزودی معلوم شد كه مورد غضب حضرت ابوالفضل العباس علیه السلام قرار گرفته و نابینا شده است.
این نتیجه ی قسم دروغ و نمونه ای از عدالت حضرت قمر بنی هاشم ابالفضل العباس علیه السلام است. [1] .
بدهكار حاضر شد به درگاه برود و قسم یاد كند كه به فرد سنی بدهكار نیست، و پیش خود می اندیشید كه: من شیعه هستم، و او سنی است. بنابراین حضرت علیه السلام قضاوت را به سود من انجام خواهند داد! مرد سنی باز تكرار كرد كه اگر او دست به علم بگذارد و بگوید من مقروض نیستم، من هم از تعقیب وی خودداری می كنم.
همسر مرد بدهكار به شوهرش گفت: «خیر، این كار را نكن، صلاح نیست!» ولی او نپذیرفت و به زنش گفت: حضرت ابوالفضل العباس علیه السلام هیچ وقت شیعه را در مقابل سنی سرافكنده نخواهد ساخت.
بالأخره مرد شیعه به درگاه حضرت ابوالفضل العباس علیه السلام رفت و دست به علم مبارك گذاشت و به دروغ گفت: من به این مرد سنی بدهكار نیستم و پولی از وی نگرفته ام. وقتی از آنجا برگشت هنوز به صحن مبارك درگاه و به كنار حوض نرسیده بود، كه پسرش را صدا زد و دست خود را بر كتف او گذاشت و آهسته به راه افتاد بزودی معلوم شد كه مورد غضب حضرت ابوالفضل العباس علیه السلام قرار گرفته و نابینا شده است.
این نتیجه ی قسم دروغ و نمونه ای از عدالت حضرت قمر بنی هاشم ابالفضل العباس علیه السلام است. [1] .
[1] چهره ي درخشان ج 2، ص 665.